ลูกค้าคุณอยู่โบกี้ไหน

เมื่อไม่นานมานี้มีโอกาสได้พูดคุยกับคนที่ดูแลแบรนด์ผลิตภัณฑ์เพื่อความสวยความงามรายหนึ่ง เป็นแบรนด์ใหญ่พอประมาณ มี ยอดขายแตะระดับพันล้านบาทต่อปี มีฐานลูกค้าจำนวนมาก สิ่งที่ผู้บริหารต้องการคือการขายออนไลน์เพื่ออำนวยความสะดวกให้ลูกค้า และขยายฐานผู้ซื้อไปด้วยในตัว ฟังดูก็เป็นวิสัยทัศน์ที่ดี น่ารีบลงมือทำ แต่พอทราบว่าลูกค้ากลุ่มใหญ่คือผู้มีรายได้ระดับกลางค่อนล่าง หรือนักเรียนนักศึกษาที่ยังไม่มีรายได้ พอรู้ว่ากลุ่มลูกค้าเป้าหมายเป็นแบบนี้ ทำให้ผมอยากเขียนถึงเรื่อง Digital Consumer ให้ชัดเจนขึ้นกว่าเดิมหน่อย

คลิกผิด เครดิตเปลี่ยน

เคยคิดไหมครับว่าการใช้โซเชียลมีเดียมีประโยชน์อะไรบ้าง?
…ได้อัพเดทข่าวสารทันเหตุการณ์
…ได้เจอเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันนานมาก
…ได้รู้ข่าวสารในอีกซีกโลกหนึ่งในแบบเจาะลึก
…ได้เห็นเบื้องหลังในบางวงการ
…ได้เม้าธ์และคอมเม้นท์คนอื่นอย่างสนุก
…ได้รู้เรื่องชาวบ้านชนิดเกาะติดขอบจอ
…ได้รู้ว่าใครเป็นแฟนใคร
และอื่นๆอีกมากมาย 

สื่อให้ได้ใจลูกค้า

เดี๋ยวหันไปทางไหนก็เจอแต่คนก้มหน้าจ้องอยู่กับสมาร์ทโฟนของตัวเอง บางคู่นัดกันมาทานข้าว พอเอาเข้าจริงก็ต่างคนต่างแชต อาการที่ผู้บริโภคเสพติดโซเชียลมีเดียแบบนี้ ทำให้แบรนด์ต้องปรับตัว โดยเฉพาะนักการตลาด ที่ยังตื่น(เต้น)กับกระแสโซเชียลมีเดีย ช่วง 2-3 ปีมานี้ จึงพยายามหาวิธีการใหม่ เพื่อให้เข้าถึงผู้บริโภคมากขึ้น 

ใช้ความสุขลูกค้า มาช่วยโฆษณาแบรนด์

ถ้าภาพสวยๆที่อวดเพื่อนทางโซเชียลมีเดีย กลายเป็นโปสเตอร์ยักษ์ติดอยู่ริมถนน คุณจะรู้สึกอย่างไร ระหว่าง

“รูปชั้นนนน ใครเอาไปทำแบบนี้ ฮึ!” พร้อมกับน้ำเสียงไม่พอใจ

หรือ “ว้าวววว ต้องรีบแชร์ไปให้เพื่อนๆเห็น” ด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

โอกาสเป็นไปได้ทั้งสองคำตอบครับ เพราะหากเป็นรูปภาพที่เพื่อนเป็นคนโพส โดยที่ตัวเราอยู่ในสภาพไม่พร้อม ราวกับโดนแกล้งแอบถ่าย คงไม่อยากให้ใครเห็น แต่ถ้าเป็นภาพที่เราโพสเอง และอยู่ในกิจกรรมที่คนออนไลน์ฮิตกัน เช่น ไปเที่ยว ไปออกกำลังกาย อยู่ในฟิตเนส อยู่ที่สนามบิน หรือทานอาหารมื้อหรู ก็อยากให้เพื่อนกดไลค์ กดแชร์ แน่นอน

เปลี่ยนใจไว

เห็นข่าวเดี๋ยวนี้แล้วรู้สึกเหนื่อยแทนคนทำธุรกิจครับ บางทีเพียงแค่ทำอะไรผิดนิดๆหน่อยๆก็ถูกลูกค้าบ่น และพร้อมจะถ่ายคลิปเอามาเล่นงานย้อนหลัง ยิ่งสมัยนี้ไม่เพียงแค่โซเชียลมีเดียที่ทำให้ข่าวกระจายไปเร็ว แต่ดิจิตอลทีวีซึ่งมีช่องรายการเกิดใหม่มากมาย ต่างแย่งกันผลิตรายการและช่วงชิงการนำเสนอข่าว ทำให้เรื่องราวกระจายไปถึงคนที่ไม่ได้ออนไลน์ด้วย